Αγρίμι είναι που κρύβεται σε σώμα λογιστή...

Ο Φερνάντο Πεσσόα (1888 - 1935) ήταν Πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας.

Μέχρι σήμερα, οι μελετητές του έργου του έχουν ανακαλύψει είκοσι επτά διαφορετικές προσωπικότητες που υπογράφουν γραπτά του Πεσσόα. Όταν το 1935 πέθανε διαλυμένος από το ποτό σε ηλικία 47 ετών, βρέθηκε στο σπίτι του ένα μπαούλο με 27.453 χειρόγραφα, από τα οποία ένα μεγάλο μέρος μένει ακόμη να μελετηθεί και να εκδοθεί,επιφυλάσσοντας ενδεχομένως και άλλες εκπλήξεις στους επιμελητές. Ο Πεσσόα πέθανε γνωστός στους λογοτεχνικούς κύκλους, όμως ο πορτογαλικός λαός άργησε να αναγνωρίσει στα πολλά του πρόσωπα το συγγραφέα που εκφράζει τους πόθους του και τις

αγωνίες του και να τον τιμήσει σαν τον εθνικό του ποιητή.

Rua Da Bella Vista

Μια νύχτα καλοκαιρινή, υγρή στη Λισσαβόνα,

ονειροπόλος ποιητής χαϊδεύει τη σιωπή·

-ο φόρος της διάνοιας πληρώνεται μ' αγρύπνια-

αγρίμι είναι που κρύβεται σε σώμα λογιστή.

Απ' τ' ανοιχτό παράθυρο κοιτά τους άδειους δρόμους.

Τη μέρα είν' ένα τίποτα. Το βράδυ είν' «εγώ»,

που κάθεται καρτερικά στην έρημη αποβάθρα,

να πάρει την κλινάμαξα που πάει στην άβυσσο.

Ανακαλεί τη θλίψη του, την αστραπή της γνώσης,

για κάθε του παρόρμηση που άφησε κρυφή

κι απ' το βιβλίο του Ιώβ χειροκροτά τη φράση:

«Κουράστηκε η ψυχή μου απ' τη ζωή».

Γλυκά θ' ανοίξει η κλειδαριά της πόρτας για το Σύμπαν,

ο υπάλληλος Πεσόα θ' αφήσει τις σκιές

και μένα, που ξαγρύπνησα, με πιάνει η ανησυχία,

αν είναι οι αναμνήσεις μου ψεύτικες ή σωστές.